Het is vandaag 20 april, een datum die al mijn leven lang in mijn hersenen gegrift staat als de verjaardagsdag van mijn grote zus. Er zijn veel verjaardagen die ik níet kan onthouden, maar de verjaardagsdag van je eigen zus is een van de weinige dagen die al een leven lang mee gaat en mee... Lees verder →
We hadden een open schoenenkast bij de achterdeur. Zo'n bankje met een kussen erop en vakjes eronder. Op zich best handig, zeker om er schooltassen, jassen en andere attributen op te kunnen deponeren bij het thuiskomen van de kids. Maar omdat hij aardig in het zicht stond - met schoenen die zichtbaar in het kastje... Lees verder →
Creatieve kinderen, niets mis mee, mama is ook niet vies van mooie dingen maken. Maar soms word ik een klein beetje gek van de stapels (half afgemaakte) werkjes en tekeningen waar de jongens uit school mee thuis komen en liefst állemaal bewaard moeten worden. Met als resultaat de we altijd stapels met papier op en... Lees verder →
Al sinds het overlijden van mama begin 2021 was ik op zoek naar een praktische aanpak voor deze ingrijpende gebeurtenis in mijn leven. Alsof ik het wilde oplossen, maar dat gaat bij zoiets als de dood helaas niet. Omdat rouw en alle veranderingen die er in je leven bij komen kijken, zo'n enorme zoektocht is... Lees verder →
Het is 27 februari 2024. Vandaag over precies 100 dagen hoop ik aan de start te staan van de Alpe d'HuZes. Daarmee ging vandaag ook soort van officieel mijn trainingsschema van start, al bestond die vandaag uit niet meer dan een volleybaltraining... Ik stond eerder al eens aan de start van een dergelijk 100-dagen traject,... Lees verder →
Toen Jelle klein was en als 4-jarig hummeltje voor het eerst naar de BSO ging, hoorde ik al verhalen over de 'grote jongens' op de bovenverdieping. Dat die club haast onhandelbaar was en er maatregelen nodig waren om te zorgen dat de oudste BSO-groep überhaupt nog langer bestaansrecht kon hebben. Sindsdien vreesde ik een beetje... Lees verder →
Het is rond het middaguur als ik met lood in de schoenen naar het Alrijne Ziekenhuis in Leiderdorp rijd. Een route die ik al zoveel vaker reed, sinds ik een jaar of 9 geleden voor het eerst in Leimuiden kwam wonen. Zowel Jelle als Mees zijn wegens complicaties in dit ziekenhuis geboren, maar meer recent... Lees verder →
Toen mijn moeder nog leefde kocht ze, als het even kon, elk jaar een nieuw roze armbandje van Pink Ribbon 🎀. Ik weet nog goed dat me dat op een gegeven moment begon op te vallen. Dat ik het bijzonder krachtig vond, maar stiekem ook een beetje gek om mijn moeder met zo’n lief roze... Lees verder →
Het was ergens februari dit jaar, toen zoonlief thuis kwam met de vraag "Mam, mag ik zelfstandigheid?". Zelfstandigheid? Ik werd een beetje overvallen door dit ingewikkelde woord uit de mond van een 6-jarige en besteedde er niet zoveel aandacht aan. In de weken erna kwam hij nog een keer of 3 met dezelfde vraag, waaruit... Lees verder →
Toen mijn eigen mama nog bij ons was, maakte ze samen met papa voor elke kinderverjaardag een prachtige kindertaart. Het waren kleurrijke - met fondant beklede - taarten, waarbij ze een thema kozen, dat paste bij het betreffende kleinkind. Vaak maakten ze zo'n taart vanuit huis, een enkele keer vanuit een verhitte caravan, als ze... Lees verder →
Mamma Liefde 